"Pomiędzy kroplami łez" J. Harrow [PATRONAT MEDIALNY]

 

➲ TYTUŁ  "Pomiędzy kroplami łez”
 

➲ AUTOR J. Harrow

 

➲ DATA PREMIERY 23.06.2025

 

➲ WYDAWNICTWO Imagine books

 

➲ ILOŚĆ STRON 354

 

 

 

 

➲ OCENA  6/6

 

➲ OPIS

 

 

 

Patchworkowe rodziny nie są już niczym szczególnym. Ludzie kiedyś się kochali, a dziś rozwodzą i wchodzą w nowe związki. U piętnastoletniej Nadki było jednak inaczej. Jest owocem wpadki dwojga nastolatków, którzy nigdy nie zawarli małżeństwa, a jej tata wciąż jest singlem.

Zbuntowana dziewczyna ma słaby kontakt z ojcem, Sergiuszem. Mieszkają setki kilometrów od siebie. Konieczność spędzenia w tym roku u taty niemal całego lata złości Nadkę, a introwertycznego mężczyznę przeraża. Co ma niby robić z nastolatką? I jak z nią rozmawiać, skoro ta traktuje go jak wroga?

Sergiusz stara się odbudować więź z córką. Dostrzega w niej wrażliwość, którą ta skrzętnie ukryła pod skorupą opryskliwości. Sprawy komplikują się, kiedy Nadka zaczyna przyjaźnić się z miejscowym chłopakiem, a w życiu mężczyzny pojawia się tajemnicza, piękna dziewczyna.
Kiedy już wydaje się, że to lato nad Bałtykiem przyniesie same piękne wspomnienia, na jaw wychodzą rodzinne tajemnice.
Serce Nadki pęka, a Sergiusz stara się zbierać porozbijane kawałki…



Historia idealna dla fanów „Ostatniej piosenki” Nicholasa Sparksa.

➲ MOJE ODCZUCIA

 

 

Nadka jest zbuntowaną nastolatką. Jej rodzice nigdy nie zawarli związku małżeńskiego i nigdy nie byli ze sobą razem. Wizja nadchodzących wakacji niezbyt podoba się dziewczynie, gdyż ma spędzić prawie całe wakacje ze swoim ojcem. Sergiusz natomiast jest przerażony, bo nie wie co może robić z nastolatką i jak z nią rozmawiać. Czy zatem to lato pozwoli im się do siebie zbliżyć?

Ojciec bardzo chce odbudować więź ze swoją córką. Ta natomiast prawie cały czas jest dla niego opryskliwa. Nadka nawiązuje więź z miejscowym chłopakiem, natomiast Sergiusz poznaje osobiście dziewczynę z którą korespondował od dłuższego czasu. I kiedy wydaje się, że wszystko jest już na dobrej drodze, pewne sprawy rodzinne wychodzą na jaw i komplikują wszystko. Teraz ojcu przyjdzie poskładać pęknięte serce córki, ale czy mu się to uda?

Kłamstwo przechodzi ludziom przez gardło wyjątkowo gładko, ale prawda jest jak obce, trudne do wypowiedzenia słowo. Zastanawiamy się, gdzie położyć akcent, jak wymówić poszczególne sylaby… A niekiedy, w obawie przed tym, co powiedzą inni, stawiamy na milczenie.

W życiu bywa różnie. Nie zawsze od urodzenia jest z nami oboje rodziców, czasem wychowuje nas tylko jedno z nich. Tak naprawdę rodziny patchworkowe są dzisiaj codziennością. Ludzie biorą ślub, a później się rozwodzą. Kiedyś może byłoby to nie do przyjęcia, ale dzisiaj… dzisiaj jest to niemalże codziennością. Przecież nie można nikogo zmusić do kochania nas i bycia z nami na siłę, bo to nie ma sensu. Dziecko zawsze będzie miało dwoje rodziców bez względu na to, gdzie które z nich będzie mieszkać. Ważne w tym wszystkim jest to, aby Ci rodzice kochali swoje dziecko.

Nadka to zbuntowana piętnastolatka, która bardzo szybko się złości i daje temu upust, wyżywając się na bliskich. Jej początki pobytu u ojca nie są zbyt przyjemne dla obu stron.

On nie ma pojęcia jak z nią postępować, ona wciąż jest opryskliwa dla ojca, choć on na to nie zasługuje. Każdy kolejny dzień jednak ich do siebie powoli przybliża. Zaczynają spędzać ze sobą wspólnie czas i rozmawiać.

Dziewczyna stroni od nowych znajomości, ale jeden dość uparty chłopak imieniem Dorian przyczepił się do niej niczym „rzep do psiego ogona”. W końcu dziewczyna przekonuje się do niego i z nim zaprzyjaźnia.

Czasem w życiu tak bywa, że jedna niespodziewana wiadomość spada na nas niczym bomba. Atakuje nas z każdej strony, a my nie wiemy co mamy z tym począć. To wiadomość, która potrafi nam złamać serce, sprawić, że nas dotychczasowy, poukładany świat właśnie wpada w ruiny z których nie wiadomo jak się podnieść. I w takich momentach najważniejsze jest, aby mimo wszystko był obok nas ktoś, kto będzie próbował posklejać to roztrzaskane serce, ktoś, kto nas zapewni, że nas kocha i nie opuści w potrzebie. Bo życie naprawdę potrafi być bardzo kruche i nigdy nie wiemy co czeka na nas kolejnego dnia. Dlatego powinniśmy cieszyć się nawet najdrobniejszymi rzeczami, zwykłymi chwilami z bliskimi, każdym kolejnym dniem. Nie powinniśmy chować w sobie urazy do drugiego człowieka. Umieć wybaczyć, zrozumieć też jest sztuką.

J. Harrow stworzyła historię, która chwyta za serce już od pierwszych stron. Czuć przelane emocje na papierze i widać tutaj bohaterów stworzonych z krwi i kości. Nie są idealni, bo ideałów nie ma, każdy z nich popełnia jakiś błąd, ale stara się go naprawić. Postacie przedstawione przez autorkę są autentyczne, można poczuć z nimi więź emocjonalną. Pomysł na fabułę jak najbardziej w moim guście. I faktycznie można trochę porównać tę powieść do „Ostatniej piosenki” Nicholasa Sparka, jednego z moich ulubionych autorów. Więc skoro pokochałam jego powieści, jak mogłabym nie pokochać powieści J. Harrow. Naprawdę jestem zachwycona tą powieścią, wywołała we mnie ogrom emocji.

- Nic nie boli tak, jak pustka. Poczucie, że dla nikogo nie jesteśmy ważni i nikt nie będzie po nas płakał. Daj jej to. – Unoszę ponownie wzrok. – Daj jej pewność, że ma ciebie i że to się nigdy nie zmieni.

Pomiędzy kroplami łez to przepiękna powieść o życiu i wszelkich jego dokonanych wyborach. To historia pokazująca, że mogą być łzy, ale one nigdy nie przyćmią prawdziwej miłości. Gorąco polecam.

Za możliwość przeczytania, zrecenzowania i patronowania serdecznie dziękuję Autorce.