„Każda nie o Tobie myśl” Mikołaj Kostek

 

➲ TYTUŁ  "Każda nie o Tobie myśl”
 

➲ AUTOR Mikołaj Kostka

 

➲ DATA PREMIERY 26.09.2025

 

➲ WYDAWNICTWO Orzeł

 

➲ ILOŚĆ STRON 152

 

 

 

 

➲ OCENA  4/6

 

➲ OPIS

 

 

 

Ile trzeba stracić, aby stać się zupełnie kimś innym? Jaką drogę trzeba przejść, aby w tym, co kiedyś było stałe, dostrzec największą kruchość i ulotność? Czy istnieją słowa, które mogą ukoić ból po stracie – tej, która jest jak cios, po którym nie możemy się podnieść? I czy poezja może być sposobem na wyrażenie tego bólu?

Każdego z nas życie stawia czasami w sytuacjach, które wydają się bez wyjścia. Tracimy miłość, młodość, zdrowie. Znajome osoby się zmieniają, podobnie jak miejsca, które pamiętamy z wcześniejszych lat. A piękno, jako ponadczasowa wartość i idea, często kryje się właśnie w tym, co przemija i staje się ulotne. Stajemy na początku drogi, której nie znamy – nie wiemy, ile potrwa, co zabierze w międzyczasie, co jeszcze przyjdzie nam utracić. A jednak nią podążamy, wiedząc, że na końcu znajduje się to, czego nie znamy.

O tym właśnie opowiada Każda nie o Tobie myśl.

 

➲ MOJE ODCZUCIA

 

 

Przed wami tomik poezji, który został podzielony na cztery części: uczucie, rozkwit, upadek i przemijanie. Autor w swoich wierszach zawiera mnóstwo emocji, bólu, cierpienia, starania się zrozumienia tego co się stało i próby pogodzenia się z tym. Widać, że mierzy się ze stratą kogoś bliskiego i ciężko mu bez tej osoby. Nie jest to jednak nic dziwnego, bo każdy z nas kiedyś kogoś bliskiego stracił i wie, co to żałoba.

ZOSTAWIŁAŚ

Zostawiłaś mnie

Samego

Ze snami, myślami

Niedokończonymi

I pisanymi na opak wierszami

 

Zostawiłaś mnie

Złamanego

Bez światła przy duszy

Na pustkowiu

Wśród łez suszy

 

Zostawiłaś mnie

Zagubionego

Bez uczucia kompasu

Między jednym a drugim

Pocałunkiem grymasu

 

Zostawiłaś mnie

Głuchego

Na piękno burzy

I śpiew ptaków

Z widokiem na pustkę

Naszych dwóch światów

 

Zostawiłaś mnie

Wolnego 

Z darem tak cennym

Czynienia tego wszystkiego

Byle nie z tobą

Oddechu słodkiego

Mikołaj Kostka w prosty sposób ubiera słowa w przeżywane emocje. Wspomina miłe chwile, ale też i te ulotne i niezwykle kruche. Zastanawia się, ile trzeba stracić, aby stać się kimś zupełnie innym. I czy są słowa, które potrafią ukoić ból? A może to właśnie poezja jest jakąś formą terapii?

Już sama okładka tomiku wskazuje, że w środku znajdziemy trudne chwile autora. Dodatkowo w środku znajdziemy kilka fotografii w kolorystyce szarości i czerni, które idealnie współgrają z wierszami ukazując ich głębię. Niektóre wiersze są krótsze, inne dłuższe, nie zmienia to jednak faktu, że każdy jeden to szczera cząstka z życia autora. Nie ma tu upiększeń, jest zwykła prostota. Aby zrozumieć sens niektórych z wierszy być może będzie trzeba je przeczytać kilka razy.

Zastanawialiście się kiedyś, czy poezja może być formą terapii? Myślę, że tak, Zastanawiacie się dlaczego tak uważam? Ponieważ sama kiedyś w ciężkich dla mnie chwilach pisałam wiersze, które mam zapisane w pewnym pamiętniku. I może właśnie dzisiaj wezmę go w dłonie i wrócę do tych wierszy przypominając sobie okoliczności towarzyszące mi podczas ich pisania.

Nie tak łatwo jest ubrać w słowa ciężkie przeżycia. Ale czasem do ich napisania napędza nas uczucie bólu, gniewu, cierpienia i straty. W takich chwilach słowa mogą stać się dla nas ulgą, chociażby tymczasową. Pozwalają nam wyrazić to, co siedzi głęboko w nas. Sprawiają, że czujemy się chociaż odrobinę lżejsi.

Każda nie o Tobie myśl to zbiór przeżyć i uczuć towarzyszących autorowi, do których przyczyniła się strata bliskiej osoby. Pokazuje jak bardzo życie potrafi być kruche, coś jest, a za chwilę tego nie ma. Jeśli lubicie poezję, koniecznie sięgnijcie po ten tomik.

Za możliwość przeczytania i zrecenzowania serdecznie dziękuję

 

 

Czytaj więcej »

"Biała róża" Maciej Stupera

 

➲ TYTUŁ  "Biała róża”
 

➲ AUTOR Maciej Stupera

 

➲ DATA PREMIERY 13.11.2025

 

➲ WYDAWNICTWO Szmaragdowe Pióro

 

➲ ILOŚĆ STRON 28

 

 

 

 

➲ OCENA  4/6

 

➲ OPIS

 

 

 

O róży, która wyszła z cienia.

 

➲ MOJE ODCZUCIA

 

 

Maciej Stupera w kolejnej odsłonie literatury dziecięcej. Tym razem poznajemy historię białej róży, która była smutna, gdyż większość dnia musiała spędzać w cieniu, jednocześnie bojąc się, że brak słońca nie pozwoli jej w pełni rozkwitnąć. Rosła tuż obok muru, który rzucał na nią cień, blokując jej dostęp słońca. Róża zaprzyjaźniła się natomiast z cieniem tego muru, który uświadomił jej, że nawet rosnąc w ukryciu, może wyrosnąć na piękną    różę.

Nie smuć się różo. Pozwól zakwitnąć kwiatkom. I tak olśnisz wszystkich swoim pięknem. Znam rośliny, które żyją w cieniu, a mimo tego mają ładne kwiaty, a pszczoły  o nich nie zapominają.

Bajeczka niesie w sobie morał, który pokazuje, że nawet w nieodpowiednich warunkach, można wyrosnąć i stać się piękną. Autor stara się nam uświadomić, iż to nie miejsce w którym rośniemy nas definiuje, lecz wiara w siebie samego. Czasem wystarczy, aby mieć obok siebie kogoś życzliwego, kogoś, kto nakieruje nas na dobry tor i pokaże nam, że dla chcącego nie ma nic trudnego.

Książeczka ma piękną oprawę graficzną. W środku znajdziemy piękne ilustracje, które obrazują nam czytany tekst i pokazują, że pomimo trudności róża wyrasta na piękny dojrzały kwiat.

Biała róża to historia dla najmłodszych czytelników, pokazująca, że to nie otoczenie definiuje nas lecz my sami mamy wpływ na to jak postrzegają nas  inni.                                                                                                                                                                                                                                                                                      

Za możliwość przeczytania i zrecenzowania serdecznie dziękuję Autorowi.

Czytaj więcej »

„Z tamtej strony czasu” Małgorzata Mirosławska [PATRONAT MEDIALNY]

 

➲ TYTUŁ  "Z tamtej strony czasu”
 

➲ AUTOR Małgorzata Mirosławska

 

➲ DATA PREMIERY 3.11.2025

 

➲ WYDAWNICTWO Tercja

 

➲ ILOŚĆ STRON 162

 

 

 

 

➲ OCENA  6/6

 

➲ OPIS

 

 

 

Odkąd sięgam pamięcią, zawsze była blisko - moja starsza siostra. Towarzyszyła mi od pierwszych kroków, słów, marzeń. Szukając w zakamarkach pamięci konkretnego obrazu z dzieciństwa, widzę nas - dwie małe dziewczynki z warkoczami zakończonymi wielkimi kokardami, starannie związanymi przez mamę. Jedna w czerwonym płaszczyku z metalowymi, srebrnymi guzikami - to ona. Druga w niemal identycznym, tylko niebieskim - to ja. 

Wspomnienia przychodzą falami: zabawy w amazonki i Indian, budowanie namiotu, w którym rodzice pozwalali nam spać podczas wakacji, i nocne wyprawy na czereśnie do sadu sąsiada - o czym rodzice nigdy się nie dowiedzieli. A propos tych wypraw - nigdy nie zerwałyśmy ani jednej czereśni z tego drzewa, ale ileż było zabawy podczas zakradania się do sadu! Wyjazdy do babci, nocne spacery nad jezioro, wyprawy do lasu, pierwsze potańcówki i rozmowy o chłopakach. Miałyśmy wspólne tajemnice, małe sekrety zamknięte jak skarby w szkatułce dzieciństwa. 

Aż w końcu przyszedł moment, gdy mój świat poszedł dalej, a jej - zatrzymał się w miejscu. Tak naprawdę straciła wszystko: przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. Gasła stopniowo - jak światło świecy. Ten tomik jest trochę o niej. O mnie. O nas. O tęsknotach, niedopowiedzeniach i o tym, co utracone. O marzeniach, które nie doczekały się spełnienia. O wspólnych wspomnieniach, które dziś należą już tylko do mnie - choć przecież kiedyś dzieliłyśmy je po równo. O nieuchronności przemijania, z którą próbuję się pogodzić. I o miłości, która wciąż trwa. 

To nie są tylko wiersze. To ślady. To ciche rozmowy z kimś, kto już nie może odpowiedzieć. To szept przeszłości, która odchodzi coraz szybciej, zabierając ze sobą cząstki naszego istnienia. Wierzę, że gdzieś tam - w tym miejscu, gdzie czas przestaje istnieć - czeka na mnie furtka. Taka jak ta z naszego dzieciństwa. Cicho skrzypiąca, otwierająca się na świat, gdzie nic nie boli. A za nią - ona. Z uśmiechem, który dobrze pamiętam.

 

➲ MOJE ODCZUCIA

 

 

Małgorzacie Mirosławskiej mam okazję towarzyszyć od początku jej twórczości, którą oczywiście bardzo sobie cenię. Wiersze są krótką formą przekazu, ale za to jakże dobitną. Czasem w kilku słowach można zawrzeć więcej niż w tysiącach słów. Bo tak naprawdę czasem wystarczy tak niewiele, aby móc zrozumieć przekaz autora.

Tomik wierszy naszej autorki został poświęcony jej siostrze, która od dłuższego czasu zmaga się z chorobą. Większość wierszy to wspomnienia z ich wspólnego życia, z ich dzieciństwa. Ten tomik jest trochę o autorce, trochę o jej siostrze, o tęsknotach, a przede wszystkim o tym co utracone. O marzeniach, które niestety nie miały okazji doczekać się spełnienia. O przemijaniu i jej nieuchronności.

Po drugiej stronie księżyca

 

Zawsze była cieniem moich kroków,

stąpała cicho po krawędziach dni,

jakby bała się nadepnąć na promień światła.

 

Czasem znikała między drzewami,

ale nie tak, by naprawdę uciec.

Dziś przyszła, usiadła obok na ławce,

blisko, ale nie do końca –

zawsze o tej jeden oddech dalej.

 

Spojrzała w moje oczy, jak w lustro,

które zapomniało twarzy.

A ja ujrzałam coś więcej –

drugą, mroczną stronę księżyca,

twarz, którą znałam aż nazbyt dobrze,

ale chłodniejszą o tę jedną noc,

która nigdy nie wróciła na swoje miejsce.

 

Wiecie co lubię w wierszach? To, że dosłownie w kilku słowach można zawrzeć tak ogromny przekaz i naprawdę nie potrzeba przy tym tysiąca myśli. Życie pisze dla nas różne scenariusze, z niektórymi ciężko się pogodzić, do niektórych trzeba się przyzwyczaić. Bo życie tak naprawdę jest pełne niespodzianek.

 […]

Kiedyś radość w sercu miałam, słońce,

Żółtą słodycz miłości w duszy czułam,

Na skrzydłach orła z wiatrem igrałam,

Nieśmiertelnym  żarem serce płonęło.

 

Dziś jestem gołębiem drżącym w zimną noc,

Na nagiej gałęzi trwam w samotności,

Ze wszystkich uczuć najgorszy jest mrok,

Co pustkę wypełnia owocem goryczy.

Małgorzata Mirosławska w szczerym i prostym przekazie pokazuje nam, że świat może się zatrzymać w jednej chwili, pisząc dla nas całkiem nowy scenariusz życia. W swoich utworach poszukuje własnej odwagi, swojego sposobu na wyrażenie samej siebie. Pokazuje nam, jak ważna jest dla niej siostra i jak wiele ma z nią pięknych wspomnień. I że ciężko jest się pogodzić z obecnym stanem rzeczy. Bo życie potrafi być pełne niespodzianek, niestety, nie zawsze są to niespodzianki, które cieszą. Pogodzić się z nieuniknionym jest sztuką.

Tomik wierszy został bardzo ładnie wydany. Twarda oprawa, okładka, którą sama zaprojektowała autorka. Wewnątrz znajdziemy całkiem sporo obrazów Izabelli Kowalskiej. A to co urzekło mnie najbardziej to papier na jakim zostało to wszystko wydane. Pierwszy raz spotykam się z tak przyjemnym w dotyku papierze, który sprawia, że chciałoby się głaskać tę książkę i głaskać.

Echo istnienia

 

Czas nie upływa, trwa niezmiennie,

Zdobi nasze istnienie tajemniczym ściegiem.

To my przestajemy istnieć w wieczności,

Gubimy małe cząstki, atomy istnienia.

Rozpadamy się na mikroskopijne drobinki,

Czas nieubłagany, nie zważa na ból.

Jesteśmy tylko pyłkiem w kosmicznym tłumie,

Gdy ostatni oddech zniknie w przestrzeni.

My, ludzie, jesteśmy jedynie gośćmi

W krótkim tańcu życia, który trwa chwilę.

Nasze istnienia ulotne, jak migawka w obiektywie.

Gdy ostatni akord odegra naszą pieśń,

Pozostanie tylko echo naszego istnienia.

Czas wieczny pozostanie, a my pyłkiem,

W wieczności zapomnienia, cichniemy.

Z tamtej strony czasu to pełen emocji tomik wierszy pokazujący samo życie, jego wzloty i upadki, tęsknotę za czymś utraconym. To także tomik pokazujący, że wspomnienia zawsze będą mieszkać głęboko w nas. Gorąco polecam.

 

Za możliwość przeczytania, zrecenzowania i patronowania serdecznie dziękuję Autorce.

Czytaj więcej »

„Gorąca trzydziestka? Fantastycznie! …po ciemniejszej stronie” [PATRONAT MEDIALNY]

 

➲ TYTUŁ  "…po ciemniejszej stronie”

➲ CYKL  Gorąca trzydziestka? Fantastycznie! (Tom 2)
 

➲ AUTOR Marta Choińska-Młynarczyk, Ewelina Gałdecka, Ewa Maciejczuk, Marianna Cieślak, Erika Reves, Paula Rumanowska, Anna A. Sosna, Krzysztof T. Dąbrowski, Patrycja Żurek, Helena Leblanc, Greta Eden

 

➲ DATA PREMIERY 29.10.2025

 

➲ WYDAWNICTWO Litera Inventa

 

➲ ILOŚĆ STRON 264

 

 

 

 

➲ OCENA  6/6

 

➲ OPIS

 

 

 

Jesteśmy dorośli. Zadajmy sobie te pytania: Czego się boimy? Czy jest coś, co wywołuje ciarki nawet na plecach dojrzałych ludzi? Jeśli tak, znajdziemy to w tej książce.

Strach ma nie tylko wielkie oczy i groźne kły. Czasem cechuje go całkiem przyjazna aparycja, czarujący uśmiech, przebiegłe spojrzenie. Innym razem w ogóle go nie widać, ale podskórnie czuć. Raz zło czai się tam, gdzie nikt się go nie spodziewa, a kolejnym razem nawet się nie kryje – atakuje wprost.

Przedstawiamy drugi tom antologii fantastycznej, która łączy dark fantasy i science fiction, dystopię, systemową kontrolę, demony, krwawe potyczki, mroczne istoty nadprzyrodzone, a do tego różnorodność gatunków literackich w jednej książce. „Gorąca trzydziestka? Fantastycznie! …po ciemniejszej stronie” to jedenaście wyjątkowych opowiadań o dorosłych i dla dorosłych – w mrocznej fantastycznej odsłonie. Zapraszamy serdecznie!

➲ MOJE ODCZUCIA

 

 

Drugi tom naszej antologii przedstawia jej ciemniejszą stronę. Przygotujcie się zatem na zło w różnej postaci; demony, mroczne istoty, krwawe potyczki. Strach ma wielkie oczy i potrafi człowieka sparaliżować, odbierając mu tym samym szansę na obronę.

- Wilkołak może postawić przysługę wytropienia kogoś. Czarownica odprawienie rytuału albo zaklęcie. Wampir znów sprawi, że znienawidzony rywal zniknie z powierzchni ziemi. Inni czytają z przedmiotów, z aur i tak dalej. Można też zażądać czegoś innego.

Zło może czaić się w każdym miejscu i pod każdą postacią. Czasem wcale nie musi być widoczne i namacalne. Innym razem może przybrać postać osoby stwarzającej pozytywną aurę, aby w najmniej spodziewanym momencie zaatakować. Czy zatem powinniśmy wierzyć każdemu napotkanemu na swojej drodze?

Przed wami kolejnych jedenastu autorów, którzy zabierają nas w mroczne klimaty w fantastycznej odsłonie. Mrok, brutalność, krwawe potyczki, niekoniecznie szczęśliwe zakończenia i nietuzinkowi bohaterowie. Pojawi się również dreszczyk emocji, niepewność, a momentami niedowierzanie. Każdy autor to inny styl pisania, inne wyrażanie emocji, ale podobny mroczny przekaz. Każdy z nich zabiera nas bowiem w mrok, z tym, że pod różną postacią. Zdecydowanie mogę powiedzieć, że żaden z autorów antologii nie boi się rzucać swoich bohaterów na głęboką wodę. Przedstawione światy są mroczne, a jednocześnie niezwykle realne. Potrafią wywoływać ciarki na ciele, ale czasem i uśmiech na twarzy.

Widzę cię codziennie. Idziesz ulicą w słoneczny dzień i nie masz pojęcia, że wokół ciebie czai się mrok. Czasem tylko ci się przygląda, innym razem prawie cię spowija. Nigdy dotąd nie udało mu się ciebie otoczyć zupełnie. Rozpraszasz go, wychodzisz z niego. Masz moc, której nie rozumiem. Ja mam taką, dzięki której to wszystko widzę. Jesteśmy dwiema stronami tej samej siły. Nigdy się nie spotkamy. Ale będę cię pilnował, żeby nikt inny nie zdobył mojej nagrody.

W tym tomie spotkamy się z elfami, czarodziejami, wampirami, a przede wszystkim z demonami. Z demonami które potrafią siedzieć ukryte głęboko w czyimś ciele. Walka z własnymi słabościami to chyba najgorsze co może spotkać człowieka, a z drugiej strony to najważniejsza walka jaką może stoczyć. Strach nie jest niczym przyjemnym, to uczucie, które potrafi zrobić z nami dosłownie wszystko. Człowiek w jednym momencie może roztrzaskać się na milion drobnych kawałeczków.

…po ciemniejszej stronie to antologia dla odważnych, którzy nie boją się mroku i ciemności, a którzy chcą podjąć walkę z własnym strachem mieszkającym gdzieś głęboko w nich. Polecam.

Za możliwość przeczytania, zrecenzowania i patronowania serdecznie dziękuję

Czytaj więcej »

„Gorąca trzydziestka? Fantastycznie! O jedno bicie serca… [PATRONAT MEDIALNY]

 

➲ TYTUŁ  "O jedno bicie serca...”

➲ CYKL  Gorąca trzydziestka? Fantastycznie! (Tom 1)
 

➲ AUTOR Alicja Złotkowska, Artut Rother, Emilia Kolosa, Juliette de Lys, Patrycja Lenort, K. M. Dyga, Marta Anna Kogut, Urszula Maciuga, Monika Barth, Marta Choińska-Młynarczyk, Helena Leblanc

 

➲ DATA PREMIERY 29.10.2025

 

➲ WYDAWNICTWO Litera Inventa

 

➲ ILOŚĆ STRON 280

 

 

 

 

➲ OCENA  6/6

 

➲ OPIS

 

 

 

A jeśli ograniczałoby nas nic poza wyobraźnią? Jak wtedy zmieniłby się świat ludzi (i nieludzi) po trzydziestce? Czym jest ta mityczna dojrzałość, że nawet w istotach nadprzyrodzonych wywołuje szybsze bicie serca?

Wydaje się, że tylko dzieci wierzą w baśnie, wróżki, aniołków, elfy, czarownice, postacie z gier i istnienie innych światów, a jednak to dorośli stworzyli opowiadania w niezwykły sposób łączące świat realny z fantastycznym. W końcu po trzydziestce wolno więcej!

Przedstawiamy pierwszy tom antologii fantastycznej, która łączy fantasy i science fiction, romantasy i mitologię, światy z gier RPG, różne wierzenia, baśnie i wyobrażenia o przyszłości, a do tego różnorodność gatunków literackich w jednej książce. „Gorąca trzydziestka? Fantastycznie! O jedno bicie serca…” to jedenaście wyjątkowych opowiadań o dorosłych i dla dorosłych – w fantastycznej odsłonie. Zapraszamy serdecznie!

➲ MOJE ODCZUCIA

 

 

Jedenaście autorów i jedenaście różnych opowiadań, które łączą bohaterowie po 30-dziestce oraz motyw fantasy. Miło poczytać opowiadania w których bohaterowie dorównują twojemu wiekowi. Każde jedno opowiadanie różni się od poprzedniego, a jednak w jakiś sposób każde z nich pokazuje nam, że pomimo dorosłości wciąż mamy prawo wierzyć w magię i że ona gdzieś tam jest.

Mamy tutaj różne motywy, pojawiają się wróżki, elfy, science fiction, romantasy, baśnie czy też elementy wierzeń. Każde jedno opowiadanie jest napisane innym językiem, jedne czyta się lekko, z przymrużeniem oka, inne są bardziej nostalgiczne a jeszcze inne porywają nas w wir akcji. Nie ma to jednak większego znaczenia, gdyż każde jedno jest tak samo wyjątkowe i okraszone emocjami, które zostają z nami na długo po ich przeczytaniu.

- A może to rozwiązanie twoich problemów? – Uniósł brwi. – Pomyśl. Może to nie miejsce sprawia, że czujesz się samotna, tylko osoby, którymi się otaczasz?

Różnorodność bohaterów, którzy nie są idealni pozwala nam spojrzeć na świat z różnych perspektyw. Stają oni często na rozdrożu własnej drogi, ich serce walczy z rozumem, a przed nimi pojawia się granica realności i nierealności. To co chwyta za serce to bohaterowie, którzy mają za sobą wzloty i upadki, ale wciąż wierzą, że los może się jeszcze do nich uśmiechnąć.
Bycie dorosłym wcale nie oznacza, że nie mamy prawa marzyć i walczyć o te marzenia. I że może nam w tym dopomóc odrobina magii, bo przecież w życiu każdego z nas, pojawia się jej choć odrobina.

Bliskość tego wyjątkowo przystojnego mężczyzny zrobiła Marcie sieczkę z mózgu. Dała się obejmować, prowadzić w tańcu, zabawiać i oczarowywać. Pierwszy raz w życiu zdarzyło się jej, że pozwoliła komuś nieznajomemu tak się ze sobą spoufalić, i nie czuła z tego powodu żadnych wyrzutów sumienia.

Dzięki tej antologii poznałam nowych autorów i ich styl pisania. Uważam, że większość tych opowiadań zasługuje na rozwinięcie i ciąg dalszy, bo widzę w nich potencjał. Jak to z opowiadaniami jedne przypadły mi bardziej do gustu, inne troszeczkę mniej. Ale wcale nie oznacza to, że były one gorsze. Jedno jest pewne, każde z nich sprawiło, że moje serce zabiło mocniej. Cała antologia łączy się w jedną spójną całość, napisaną z serca.

Gorąca trzydziestka? Fantastycznie! O jedno bicie serca… to historie o ludziach i ich emocjach, o wzlotach i upadkach, o miłości, tęsknocie i nadziei, ale także o tym, że najtrudniej jest zrozumieć siebie samego. Zachęcam do przeczytania.

Za możliwość przeczytania, zrecenzowania i patronowania serdecznie dziękuję

 

Czytaj więcej »